نقش یافته‌های الکتروانسفالوگرافی (EEG) اولیه در تعیین پیامد سکته مغزی ایسکمی

چکیده مقدمه: تا‌کنون ابزارهای انبوهی در مرحله حاد سکته مغزی، برای پیشگویی ناتوانی، عملکرد، توان حرکت و مرگ‌و‌میر بیماران معرفی شده‌است. هدف: تعیین ارتباط بین یافته‌های الکتروانسفالوگرافی (EEG) و تغییر ناتوانی، استقلال و وضعیت عملکرد، توان حرکت و مرگ‌و‌میر بیماران دچار سکته مغزی ایسکمی مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر 47 بیمار در محدوده سنی 50-90 سالگی که دچار سکته مغزی ایسکمی در محدوده شریان مغزی میانی شده و از فروردین تا اسفند سال 1391 به بیمارستان پورسینای رشت مراجعه کرده بودند انجام شد.CT اسکن مغزی در ابتدای پیشامد وMRI و یا CT اسکن مغزی کنترل 48 ساعت پس از آن در همه بیماران برای تایید تشخیص انجام شد.EEG در ساعت 48 تا 72 از هنگام وقوع حادثه بعمل آمد و بیماران بر‌پایه اختلال آن به 3 گروه با EEG طبیعی، اختلال متوسط و شدید بخش شدند. در 48 ساعت اول، یک هفته و سه هفته پس از حادثه متغیرهای ناتوانی، وضعیت استقلال و عملکردی و قدرت ماهیچه‌ای به ترتیب بر‌پایه شاخص‌های Modified Rankin Disablity(MRD) ،(FIM) Functional Independence Measure،(MRC) BethelوMedical Research Council scale و مرگ‌ومیر بیماران سنجیده شد. اطلاعات با نسخه 20 نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های Chi Square، Independent t ،Post HocTukey، Kruskal-Wallis ،Anova،Repeated Measure Anova وSphericity مورد تجزیه ‌و‌ تحلیل قرار گرفت. نتایج: در کل 47 بیمار (8/46%مرد،2/53%زن) با میانگین سنی01/9±09/73 سالگی در این مطالعه شرکت کردند. 8/46% بیماران، انسداد تنه شریان مغزی میانی چپ و بقیه درگیری سمت راست داشتند. 15 نفر در گروه 1، 15 نفر در گروه 2 و 17 نفر در گروه 3 قرار گرفتند. تفاوت معنی‌داری از نظر سن و جنس بین گروه‌ها وجود نداشت(05/0